Deze lente was ik een ruime week in Kathmandu. Het was 10 jaar geleden dat ik er nog was gepasseerd, Een verkoper vroeg me, nadat ik had verteld dat het niet mijn eerste bezoek aan Kathmandu was, of er in die tijd veel veranderd was. In een poging diplomatisch te antwoorden, zei ik dat veel nog hetzelfde was alleen 10 jaar ouder. In een stad die overwegend Hindu is maar ook veel Boeddhisten telt, blijft het onderscheid sterk afgelijnd. De gemeenschappen leven er naast elkaar in verschillende stadskwartieren Als je van de ene naar de andere cultuur rijdt, kan je zo de grens zien. Ook Singapore heeft officiëel de Chinese wijk, de Indische wijk, de 'koloniale' wijk; in Xi'an heb je de moslimwijk rond de grote moskee als een cel binnen de oude stadsmuren ...
Het is allemaal heel herkenbaar. Destijds had je ook de 'Vlaamse wijken' in Detroit - het is des mensen om aansluiting te zoeken bij gelijkgestemden. Het is een overleeftechniek: een vorm van bestendigheid creëren in een voortdurend veranderende wereld. Maar evolutie is slechts mogelijk op het kruispunt, waar de uitdagingen liggen. Het is een kwestie van daar doordacht mee om te gaan.
Wil je reageren? Maak gebruik van de 'reacties' link...
