Wat hollen we toch steeds maar. We stouwen ons leven vol met actie: ‘actie is leven’. Wat een waanbeeld... De overgang van de natuurlijke ritmische tijd naar de horlogetijd was een grote overgang. Op dat moment hebben we ons van onze wortels losgemaakt en zijn we aan de haal gegaan. En we hollen nog steeds: naar het werk, naar school, terug naar huis, naar de winkel, naar de fitness, het geluk achterna.... We plegen roofbouw op onszelf door ons niet naar de natuurlijke ritmen van de dagen, de seizoenen, de jaren te schikken. Neen, veel liever houden we onze secondenwijzer in het oog om toch maar pal aan de start van de race niet te ontbreken. Geen wonder dat onze geest doldraait, en we de stilte schuwen. Want stilte, is het ontbreken van actie, en dàt.... ruikt naar luiheid, is onproductief, brengt niets op. Zo erg zelfs dat stilte nu tot de psychotherapie begint te behoren. “De gezonde invloed van twee minuten stilte,” hoorde ik daarstraks op de radio. John Cage wist dat al. Wanneer wij?
Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!
woensdag 27 februari 2013
vrijdag 1 februari 2013
Killer
Onze bijen, de basis van onze agrarische cultuur, zonder wie geen bloem nog wordt bestoven, sterven… Hoe kunnen we dit zomaar laten gebeuren? Het is nu al zo dat mensenhanden met veertjes de bloesems in de fruitbomen moeten bestuiven, omdat alle insecten verdwenen zijn. Dit is geen grap – het gebeurt in bepaalde streken in China.
En waar er stemmen opgaan meer vegetarische voedselalternatieven aan te wenden om de milieu-vervuiling en methaanuitstoot van de veeteelt tegen te gaan, dat komt dan meteen ook in het gedrang. Zullen we met z’n allen dan maar synthetisch gaan eten misschien?
Dat de bij nog een bedreigde diersoort zou worden, daar had niemand ooit bij stil gestaan. Het is toch maar één klein diertje, niet? Nu sterven ze massaal, dankzij onze heerlijke chemische industrie die vindt dat planten die sinds heugnis heerlijke nectar gaven, nu plots helemaal giftig moeten worden. De bij is de ‘zwakke weggebruiker’ van de natuur, de indicator hoe het met onze natuur is gesteld. Een andere aanpak is dringend, héél dringend – hier mogen we niet zomaar aan voorbij gaan.
Stel je voor: dit is van hetzelfde kaliber als alle mannen en vrouwen ter wereld vermoorden…
De dode planeet.
Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!
En waar er stemmen opgaan meer vegetarische voedselalternatieven aan te wenden om de milieu-vervuiling en methaanuitstoot van de veeteelt tegen te gaan, dat komt dan meteen ook in het gedrang. Zullen we met z’n allen dan maar synthetisch gaan eten misschien?
Dat de bij nog een bedreigde diersoort zou worden, daar had niemand ooit bij stil gestaan. Het is toch maar één klein diertje, niet? Nu sterven ze massaal, dankzij onze heerlijke chemische industrie die vindt dat planten die sinds heugnis heerlijke nectar gaven, nu plots helemaal giftig moeten worden. De bij is de ‘zwakke weggebruiker’ van de natuur, de indicator hoe het met onze natuur is gesteld. Een andere aanpak is dringend, héél dringend – hier mogen we niet zomaar aan voorbij gaan.
Stel je voor: dit is van hetzelfde kaliber als alle mannen en vrouwen ter wereld vermoorden…
De dode planeet.
Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!
Abonneren op:
Posts (Atom)