Rustig en helder

Onoplosbare problemen bestaan niet. Temeer daar ze (direct of indirect) menselijke creaties zijn. Hun oplossing ligt daarom binnen menselijk bereik. Het antwoord ligt bij jezelf, en de oplossing begint bij het bewaren van een rustige en heldere geest.

“Dat is waarom de Boeddha ons leerde te mediteren in een mooie rechte zithouding, met een evenwichtige ademhaling en een tot rust gebrachte geest.”

Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!

Filosofie genieten

Onlangs hoorde ik de zoveelste filosofe op de radio. Ze stelde dat ‘filosofie moet samengaan met genieten’. Ik twijfel of ik het hiermee eens ben. Meer dan ooit lijkt het vandaag wel dat we in een grote boog om alle ongemakken heen moeten gaan, ze mijden als de pest. Filosofie als reflectie op het (eigen) leven zou even goed ook al eens confronterend moeten kunnen zijn, dat zijn wat mij betreft de momenten waar je het meest uit leert.

Maar het is wel waar dat je, voor je aan filosofie toe komt, een zekere comfortering moet hebben bereikt. Als je al je energie elke dag weer, elk ogenblik, moet investeren in over-leven, (kan ik vandaag aan voedsel geraken? Waar zal ik vannacht slapen?), of door je dag moet hollen met een hoofd als een tol, blijft er geen ruimte voor filosoferen.

“En dit ondanks alle asceten?”, zou je dan kunnen zeggen. Maar zij filosoferen niet; hen gaat het om geloven, en dat is wat anders. Of zit het dan toch gewoon allemaal tussen onze oren?

Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!

Kiem van bewustzijn?

Informatie. Het is een woord dat, zoals vele andere vandaag de dag, te pas en te onpas wordt gebruikt, en zodanig in ons dagelijks taalgebruik wordt opgenomen dat we haar oorspronkelijke betekenis vergeten zijn. Letterlijk genomen verwijst in-forma-tie naar het ‘in-de-vorm’ zijn (gevormd, gemaakt), of vormgeven (zoals van een idee of inspiratie). Maar altijd zal informatie pas kunnen waargenomen worden wanneer iets (een ding, een feit of een ervaring bijvoorbeeld) te onderscheiden is van de rest. Laat het me even anders stellen: als alles éénzelfde homogene bedoening was, zou er niets over te zeggen vallen.

Dus het begint bij de differentiatie. En de eerste differentiatie is er al heel vroeg in de geschiedenis van het levende heelal: wanneer de eerste cel zich van de omgeving afscheidt met een celwand, is er al onderscheid. Zou dit tevens de kiem van bewustzijn zijn?

Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!

Paasei...

Ik zong vanmorgen de paasmis met het koor. Terwijl ik zat te luisteren naar de pastoor die de gebruikelijke rituele uitspraken en gebeden voorzegde, bedacht ik plots dat de hele religieuze bedoening draait rond de dood en, vooral in mijn cultuur, de ontkenning ervan.

En toen werd het me duidelijk: aan de basis van religie ligt angst, met name de angst het leven te ‘verliezen’. Krishnamurti had gelijk toen hij zei dat het uiteindelijk allemaal neerkomt op onze angst om te sterven. We kunnen hele systemen en theorieën uitvinden over leven en dood, maar het zijn allemaal façades waarachter we onze existentiële angst trachten te verbergen.

Dus denk ik dat, als we iéts in dit leven zouden moeten leren, het wel is de natuurlijke cycli van groei en verval - en vooral het ultieme, finale verval – beide te accepteren als inherent aan onze natuur. Het zou waarschijnlijk die vrede brengen waar iedereen de mond van vol heeft.

Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!

Tijdsgebonden

Wat hollen we toch steeds maar. We stouwen ons leven vol met actie: ‘actie is leven’. Wat een waanbeeld... De overgang van de natuurlijke ritmische tijd naar de horlogetijd was een grote overgang. Op dat moment hebben we ons van onze wortels losgemaakt en zijn we aan de haal gegaan. En we hollen nog steeds: naar het werk, naar school, terug naar huis, naar de winkel, naar de fitness, het geluk achterna.... We plegen roofbouw op onszelf door ons niet naar de natuurlijke ritmen van de dagen, de seizoenen, de jaren te schikken. Neen, veel liever houden we onze secondenwijzer in het oog om toch maar pal aan de start van de race niet te ontbreken. Geen wonder dat onze geest doldraait, en we de stilte schuwen. Want stilte, is het ontbreken van actie, en dàt.... ruikt naar luiheid, is onproductief, brengt niets op. Zo erg zelfs dat stilte nu tot de psychotherapie begint te behoren. “De gezonde invloed van twee minuten stilte,” hoorde ik daarstraks op de radio. John Cage wist dat al. Wanneer wij?


Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!

Killer

Onze bijen, de basis van onze agrarische cultuur, zonder wie geen bloem nog wordt bestoven, sterven… Hoe kunnen we dit zomaar laten gebeuren? Het is nu al zo dat mensenhanden met veertjes de bloesems in de fruitbomen moeten bestuiven, omdat alle insecten verdwenen zijn. Dit is geen grap – het gebeurt in bepaalde streken in China.

En waar er stemmen opgaan meer vegetarische voedselalternatieven aan te wenden om de milieu-vervuiling en methaanuitstoot van de veeteelt tegen te gaan, dat komt dan meteen ook in het gedrang. Zullen we met z’n allen dan maar synthetisch gaan eten misschien?

Dat de bij nog een bedreigde diersoort zou worden, daar had niemand ooit bij stil gestaan. Het is toch maar één klein diertje, niet? Nu sterven ze massaal, dankzij onze heerlijke chemische industrie die vindt dat planten die sinds heugnis heerlijke nectar gaven, nu plots helemaal giftig moeten worden. De bij is de ‘zwakke weggebruiker’ van de natuur, de indicator hoe het met onze natuur is gesteld. Een andere aanpak is dringend, héél dringend – hier mogen we niet zomaar aan voorbij gaan.

Stel je voor: dit is van hetzelfde kaliber als alle mannen en vrouwen ter wereld vermoorden…
De dode planeet.

Wil je reageren? Klik op ‘opmerkingen’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!