Het boeddhistische beeld van de oceaan van het bestaan waarop de golven van de fenomenen ontstaan en vergaan is een krachtig beeld op zich. Het betekent dat, ondanks de differentiëring aan het oppervlak, in feite alles van eenzelfde orde is, één groot veld van verbondenheid.
Als we kijken naar de wijze waarop de dingen in de kosmos ontstaan, dan weten we dat op kosmische schaal het energieën zijn die het waar, wanneer en hoe van de sterren bepalen. Ook in de levende natuur wordt het steeds duidelijker dat er energetische ontstaanspatronen aan het werk zijn nog voor er zich wat ‘zichtbaars’ materialiseert.
De grote energetische oceaan van het universum, waaruit informatieve patronen (wij!) opborrelen... Is onze overtuiging, ons geloof, dat wij afgescheiden zijn van elkaar en van de wereld dan nog gegrond? Ligt de rijkdom van het leven écht in het surfen op de tipjes van onze eigen golf? En hoe ‘eigen’ is dat dan?
Wil je reageren? Klik op ‘reacties’ hieronder en volg de stappen. Weet echter dat je reactie pas zichtbaar wordt nadat ik ze heb gemodereerd (om spam te vermijden) Met dank!
