In mijn jeugdjaren werden we af en toe getest op ons intelligentiequotiënt IQ. Voor de rest gingen we af op onze aanleg en opvoeding om de zogenaamde socio-affectieve vaardigheden te ontwikkelen. Tot de komst van het EQ, het emotionele quotiënt. In de voorbije jaren werd daar het SQ ofte spiritueel quotiënt aan toegevoegd. Tot dusver ben ik nog bereid daarin mee te gaan. En nu treedt alweer een nieuw quotiënt aan: het RQ, ofwel risico-quotiënt, dat aangeeft in welke mate een mens in staat is het risicogehalte van situaties te voorzien.
“Meten is weten”, maar de vraag is: is de mens meetbaar en vooral, moet hij gemeten worden? Wat brengt ons dat bij? Betekent het niet gewoon dat we dan uitkomen bij een statistische of mathematische bepaling voor wat als ‘normaal’ moet worden beschouwd voor ‘mens zijn’? Geef mij dan maar liever een kleinste gemeen veelvoud…
Wil je reageren? Klik op 'reacties' en volg de stappen. Commentaren worden pas zichtbaar als ze door mij zijn gemodereerd, kwestie van spam te mijden ...
Het gevaar schuilt in het concept “normaal”, waardoor “anders” onvermijdelijk afglijdt naar “abnormaal”. Die denkpiste, eigenlijk een inbreuk van positief metend denken in de menswetenschappen, maakte vooral een ravage in de psychologie en de psychiatrie. Ze bezorgde de gedragstherapeuten een bijbel, de DSM ofte Diagnostical and Statistical Manual of Mental Disorders, nu al 886 pagina’s met nauwkeurig afgelijnde symptomen, uiteraard gelinkt aan terugbetaalde medicatie en een gepast aantal sessies bij de therapeut die de normaliteit moet herstellen. Kyne voor de ziel, overgoten met buzzwords en acroniemen waarvan quasi niemand nog de betekenis kent.
BeantwoordenVerwijderenOp onze Jan zijn school deden ze een RCT (Randomized Controled Trial) en hij krijgt nu een EST (Empirically Supported Treatment) want hij heeft een CD (Conduct Disorder), hij is een ODD (Oppositionnal Default Disorder) en volgt in Nederland een DBC (Diagnose Behandel Combinatie). Waarschijnlijk komt het van zijn pa want die heeft een ASPS (Anti-Sociale Persoonlijkheids Stoornis). En bij jullie, Anneke nog altijd ADHD? En klaagt uw man nog over uw PMDD? (PreMenstrual Dysphonic Disorder, zeurende wijven zegt Paul Verhaeghe, klinisch psycholoog aan de RUG)?
Het doet me denken aan de mythologische Procustes, die zijn slachtoffers vastbond op zijn bed en ze zo verminkte of uitrekte tot ze er precies op pasten… Brrr…